بررسی عمر خستگی مخلوط‌های آسفالتی با استفاده از پارامترهای انرژی آزاد سطحی

ترک های خستگی یکی از انواع خرابی های غالب و اساسی در مخلوط های آسفالتی برای دماهای میانی محسوب می شوند. از آنجایی که این نوع از خرابی عمدتا به دو صورت شکست پیوستگی (در قیر یا فاز ماستیک) و شکست چسبندگی (در سطح تماس قیر با سنگدانه) اتفاق می افتد. بنابراین یکی از خصوصیات اساسی مصالح مصرفی در مخلوط های آسفالتی که برنوع گسیختگی تاثیرگذار است، انرژی آزاد سطحی سیتم قیرسنگدانه می باشد. در این پژوهش، اجزای انرژی آزاد سطحی سنگدانه ها و قیرها بترتیب توسط آزمایش دستگاه جذب جهانی و آزمایش قطره چسبیده تعیین گردید. همچنین جهت ارزیابی تاثیر پارامترهای چسبندگی و پیوستگی بر عمرخستگی مخلوط های آسفالتی، نمونه های ساخته شده با ترکیب های متفاوتی از قیر و سنگدانه تحت انجام آزمایش خستگی به روش کشش غیرمستقیم قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مخلوط های آسفالتی حاوی سنگدانه های سنگ آهک و قیر 85-100دارای بالاترین عمرخستگی در مقایسه با سایر مخلوط ها می باشند. زیرا سنگ آهک بدلیل مساحت سطح ویژه بالا دارای بالاترین میزان چسبندگی با قیر می باشد. علاوه براین نمونه های ساخته شده با قیر 85-100دارای مقدار انرژی آزاد چسبندگی بیشتری در مقایسه با نمونه های مشابه ساخته شده با قیر 60-70می باشند. از طرف دیگر قیر 85-100دارای مقادیر انرژی آزاد پیوستگی بزرگتری در مقایسه با قیر 60-70  است.